Een expert op het gebied van machinaal bestraten, zo mag je Sander gerust omschrijven. Hij richtte de Facebookgroep Machinaal Straten op en daar worden video’s van zijn werk veelvuldig gedeeld. Al zeventien jaar werkt hij met trots voor Klink-Nijland. Tijd voor vijf vragen aan kraanmachinist Sander Achteresch.
Wie ben je en hoe ben je bij Klink-Nijland terecht gekomen?
Mijn naam is Sander Achteresch, ik ben 42 jaar en kom oorspronkelijk uit Enter, van de boerderij. Later leerde ik mijn vrouw Miranda kennen en verhuisden we naar Nijverdal, waar we nog altijd wonen met de twee chihuahua’s. In 2004 zijn we getrouwd en we hebben drie kinderen. Maurice (30), Jordy (27) en Patrick (23), ze zijn allemaal al het huis uit. Eigenlijk zijn het mijn bonuskinderen, maar ik zie ze gewoon als mijn eigen. De middelste werkt trouwens ook voor Klink-Nijland, waar ik zelf al vanaf 2005 werkzaam ben. Als jongen van de boerderij heb ik eerst nog de agrarische opleiding gedaan, maar daar zag ik geen toekomst in. Dus ben ik iets anders gaan doen. Een tijdje heb ik op de kraan gezeten, een poosje ook op de telekraan en zo ben ik de wegenbouw in gerold.
Zestien jaar Klink-Nijland dus al, wat is er in die tijd veranderd bij het bedrijf?
Behoorlijk veel, ik heb het echt zien groeien. Toen ik hier begon waren we gewoon een stratenmakersbedrijf. Die opleiding heb ik ook gedaan, ik ben eigenlijk gewoon stratenmaker. In de loop van de tijd is Klink-Nijland hoofdaannemer geworden en daarmee werd het werk ook anders. Daardoor leer je zelf ook nieuwe dingen. Van alles heb ik gedaan; aankomend stratenmaker, voortgezet stratenmaker, vakman wegenbouw. Maar er stond altijd nog een kraan waar geen machinist voor was. Dat ben ik toen gaan doen en zo hebben we het machinaal leggen ontwikkeld.
En dat machinaal straten, dat doet het ook aardig op Facebook, of niet?
Klopt, het machinaal leggen is echt helemaal mijn ding. Op een gegeven moment besloot ik eens een filmpje daarvan op Facebook te zetten. Het begon eigenlijk als een geintje, een beetje uit verveling. Maar dat is wel aardig uit de hand gelopen! De laatste video van een paar weken geleden is honderden keren gedeeld en in totaal door 183.000 mensen bekeken. De groep Machinaal straten heeft inmiddels meer dan 2.000 leden.
Hoe kan het dat die video’s zo goed bekeken worden?
Nou, het verbaast mij ook echt. En ik kan het eigenlijk ook niet helemaal verklaren. Misschien denken mensen bij het straten aan jongens die continu op de grond liggen, maar zien ze op zo’n video dat het tegenwoordig ook anders gaat. Het wordt ook gedeeld door mensen die helemaal niet in de wegenbouw zitten. Hartstikke leuk natuurlijk en ik krijg heel veel positieve reacties. En eigenlijk heb ik er niet eens zoveel werk mee. Zo af en toe zet ik er een video op en dat is het dan ook.
Waar ben je, naast het machinaal straten, trots op binnen je werk?
Het mooiste is toch wel het moment dat het werk klaar is. Je komt op een locatie en er is soms helemaal niets. Als wij uiteindelijk weg gaan ligt er een prachtige straat en kan iedereen er weer netjes gebruik van maken. Het werk bij het Deventer Ziekenhuis was bijvoorbeeld bijzonder. Daar hebben we 18.000 meter aan stenen gelegd. Een enorm machinaal karwei, dat in korte tijd moest gebeuren. Maar alles was super geregeld en we konden heel snel die meters maken. Of de Almelosestraat in Raalte. Daar rij ik elke dag overheen. Ik weet hoe het eerst erbij lag en hoe wij het opgeknapt hebben. Nu komt al die mooie beplanting erbij en dan weet je dat je wel een mooi stukje werk hebt geleverd. Daar haal ik echt mijn voldoening uit.